สิทธิสตรี

สิทธิสตรี

ผู้รักความเป็นธรรมทุกคนต้องยอมรับว่าในสังคมนี้
สตรีด้อยโอกาสกว่าชาย ตัวอย่างเช่น ค่าจ้างโดยเฉลี่ยของหญิงมักต่ำกว่าชาย
หญิงมักมีบทบาทเป็นผู้นำของสังคมน้อยกว่าชาย
และสังคมมักจะมีค่านิยมที่ให้โอกาสกับชายมากกว่าหญิงในเรื่องความสัมพันธ์ทางเพศเป็นต้น
สาเหตุมาจากอะไรและเราจะแก้ปัญหานี้ได้อย่างไร?

     ในการอธิบายปัญหาของสตรีและทางออกในการแก้ปัญหาดังกล่าว
เราจะพบว่ามีสองสำนักความคิดหลักคือ

1. สำนักความคิด
สตรีนิยม หรือแฟมินิสต์ (Feminist)

2. สำนักความคิดแบบ
ลัทธิมาร์คซ์ หรือมาร์คซิสต์

     สำนักความคิดสตรีนิยมจะเสนอว่าปัญหาของหญิงมาจากชาย
ผู้ชายทุกคนรวมหัวกันกดขี่หญิง
ชายทุกคนไม่ว่าจะกรรมาชีพหรือนายทุนได้ประโยชน์จากการกดขี่หญิง
ดังนั้นชายเป็นผู้กำหนดกฎกติกาทั้งหลายในสังคมที่เอาเปรียบผู้หญิง
ชายบังคับให้หญิงอ่อนน้อมต่อตนเอง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการทำงานบ้าน การตัดสินใจ หรือการมีความสัมพันธ์ทางเพศ  ทฤษฎีนี้มีชื่อว่า “ทฤษฎีพ่อเป็นใหญ่” ฉะนั้นทางออกของแนวนี้คือผู้หญิงทุกชนชั้นจะต้องสร้างแนวร่วมต่อต้านผู้ชาย
พวกนี้จึงเสนอว่าควรมี ส.ว. หรือ ส.ส. หญิงเพิ่มขึ้น

     สิ่งที่ฝ่ายสตรีนิยมเสนอ
ถ้าดูแบบผิวเผินอาจมีความจริง แต่เมื่อเราพิจารณาลึกกว่านั้นจะมีข้อบกพร่อง เช่น
แนวคิดนี้ไม่สามารถอธิบายว่าการกดขี่ทางเพศเริ่มเมื่อไรในประวัติศาสตร์มนุษย์
และไม่สามารถอธิบายได้ว่าชายที่เป็นกรรมาชีพจะได้อะไรจากการที่เมียของเขากินค่าแรงต่ำ
เป็นต้น

     นักคิดแนวมาร์คซิสต์เช่น เองเกิลส์
อธิบายว่าการกดขี่ทางเพศไม่มีในสมัยบรรพกาล
แต่เริ่มเกิดขึ้นเมื่อมีสังคมชนชั้นเพราะมีชายกลุ่มหนึ่ง ซึ่งเป็นคนส่วนน้อย
ใช้อาวุธที่เคยใช้ล่าสัตว์เพื่อช่วงชิงความเป็นใหญ่ในสังคม กดขี่หญิงและชายอื่นๆ
และตั้งตัวเองเป็นผู้ขูดรีดผลผลิตส่วนเกินของสังคมโดยตนเองไม่ต้องทำงาน ชายกลุ่มนี้ต้องการควบคุมหญิงที่เป็นเมียตนเอง
เพื่อเป็นแหล่งผลิตลูกหลานในการสืบทอดมรดกทรัพย์สิน

     ในสังคมทุนนิยมปัจจุบัน ชนชั้นนายทุนเป็นผู้ได้รับประโยชน์จากการที่สังคมมองว่า
หญิงเสมือนเท้าหลังที่มีหน้าที่หลักคือการเลี้ยงดูลูกและทำงานบ้าน
เพราะหญิงจะได้เป็นผู้ผลิตแรงงานรุ่นต่อไปเพื่อป้อนเข้าโรงงาน
โดยที่นายทุนไม่ต้องลงทุนอะไรเลย นี่คือเงื่อนไขที่ผลิตซ้ำแนวคิด “ครอบครัวจารีต”

    
แต่ในขณะเดียวกันระบบทุนนิยมมีความขัดแย้งในตัวมันเอง
เพราะนายทุนปัจจุบันต้องการขยายกิจการและจ้างงานเพิ่มตลอดเวลา
จึงมีการดึงแรงงานหญิงเข้ามาทำงานนอกบ้านมากขึ้น ซึ่งมีผลทำให้หญิงเริ่มมีความอิสระและเรียกร้องสิทธิมากขึ้น
นอกจากนี้ในสังคมไทยและที่อื่น ค่าจ้างของชายหนึ่งคน ถูกนายทุนกดไว้เพื่อเพิ่มกำไร
 จึงย่อมไม่เพียงพอที่จะเลี้ยงครอบครัวได้
ผู้หญิงจำนวนมากก็ออกไปทำงาน
แต่รัฐและนายจ้างพยายามปฏิเสธการรับผิดชอบในการจัดสถานที่เลี้ยงเด็กฟรี
โดยใช้แนวคิด “หญิงเป็นเท้าหลัง” และ “ครอบครัวจารีต” เพื่อแก้ตัว

     นักมาร์คซิสต์เชื่อว่ากรรมาชีพหญิงไม่ควรจับมือกับรัฐมนตรีชนชั้นนายทุนที่เป็น“ท่านผู้หญิง” และไม่ควรเลือก
ส.ส. หรือ ส.ว. หญิงจากพวกนายทุน
เพราะการกดขี่ทางเพศมาจากสังคมชนชั้น 
ในระยะสั้นกรรมาชีพหญิงและชายต้องต่อสู้เพื่อสิทธิสตรี เช่นสิทธิในเนื้อตัวร่างกาย
โดยเฉพาะสิทธิทำแท้ง เพราะการกดขี่หญิงสร้างความแตกแยกในขบวนการแรงงาน และไม่เป็นประโยชน์อะไรเลยกับกรรมาชีพชาย
แต่ในระยะยาวเราต้องต่อสู้ร่วมกันเพื่อล้มระบบกดขี่ชนชั้นของทุนนิยมและสร้างระบบสังคมนิยมแทน
การกดขี่ทางเพศทุกรูปแบบจะได้หมดสิ้นไปสักที