เราควรมีท่าทีอย่างไรต่อคดีจำนำข้าวของยิ่งลักษณ์?

ใจ อึ๊งภากรณ์

บทความนี้ไม่ได้เขียนเพื่อให้สลิ่มอ่าน ถ้าสลิ่มอ่านมันจะเป็นการสีซอให้ควายฟัง เพราะสลิ่มไม่สนใจความยุติธรรมหรือประชาธิปไตยแต่อย่างใด แต่บทความนี้เขียนเพื่อแลกเปลี่ยนกับฝ่ายประชาธิปไตยและคนที่เป็นเสื้อแดงในอดีต ผมใช้คำว่า “อดีต” เพราะขบวนการเสื้อแดงโดนแช่แข็งโดยนักการเมืองเพื่อไทยและทักษิณจนหมดสภาพไปแล้ว

ผมคงจะไม่เสนออะไรใหม่ถ้าผมฟันธงว่าคดีจำนำข้าว ที่เผด็จการมือเปื้อนเลือดริเริ่ม เป็นคดีการเมืองเพื่อทำลายนักการเมืองอย่างยิ่งลักษณ์ เพราะนั้นคือเจตนาของพวกโจรที่ทำรัฐประหารยึดอำนาจมาแต่แรก

การโทษยิ่งลักษณ์ว่าต้องรับผิดชอบต่อปัญหานโยบายจำนำข้าวนั้น มีเหตุผล แต่ไม่ใช่ตามเหตุผลปลอมของศาลหรือเผด็จการ คนที่ดำรงตำแหน่งที่มีอำนาจในบ้านเมืองควรรับผิดชอบต่อสิ่งที่เกิดขึ้นในนามของรัฐบาลหรือในนามขององค์กรที่ตนคุมอยู่ ดังนั้นประยุทธ์และอภิสิทธิ์ต้องรับผิดชอบต่อการเข่นฆ่าคนเสือแดง ซึ่งเป็นเรื่องที่ร้ายแรงกว่าปัญหาการจำนำข้าวหลายพันเท่า

ทุกคนทราบดีว่าถ้ามีการคอร์รับชั่นในบางส่วนของโครงการจำนำข้าว ยิ่งลักษณ์ไม่ได้มีส่วนได้ประโยชน์จากการคอร์รับชั่นนี้แต่อย่างใด แต่การคอร์รับชั่นภายใต้เผด็จการประยุทธ์ มีหลายกรณีที่เพื่อฝูงและญาติประยุทธ์ได้ประโยชน์

การรับผิดชอบต่อสิ่งที่คนอื่นทำเวลาตัวเองดำรงตำแหน่งทางการเมือง ส่วนใหญ่แล้ว ในประเทศประชาธิปไตย จะปล่อยให้ประชาชนเป็นผู้ตัดสินในวันเลือกตั้ง บางครั้งนักการเมืองอาจโดนกดดันให้ลาออกเพื่อแสดงความรับผิดชอบก็ได้

ถ้ายิ่งลักษณ์ต้องรับผิดชอบทางกฏหมาย คือโดนยึดทรัพย์ หรือโทษอื่นๆ จากการคอร์รับชั่นของคนอื่นในสมัยที่เป็นนายก ประยุทธ์ก็ควรถูกยึดทรัพย์และลงโทษจากการคอร์รับชั่นที่เกิดขึ้นในยุคนี้ โดยเฉพาะการคอร์รับชั่นในกองทัพ รวมถึงการไปเที่ยวต่างประเทศของทหารภายใต้ข้ออ้างว่า “ไปดูงาน”

และนี่ไม่รวมถึงโทษที่ประยุทธ์ควรจะได้รับจากการทำรัฐประหาร ทำลายประชาธิปไตย และละเมิดสิทธิเสรีภาพของพลเมือง

ในแง่หนึ่งผมไม่สนใจว่าเศรษฐีตระกูลชินวัตร จะโดนยึดทรัพย์หรือไม่ เพราะผมสนใจสภาพชีวิตของประชาชนผู้ทำงานธรรมดาๆ มากกว่า พวกเราไม่ใช่เศรษฐี และพวกเรากังวลตลอดชีวิตในเรื่องความมั่นคงของรายได้ และนี่คือสาเหตุที่ผมสนับสนุนนโยบายจำนำข้าวที่ช่วยเกษตรกร ผมไม่เห็นด้วยกับนักวิชาการเสรีนิยมกลไกตลาด ที่วิจารณ์การใช้งบประมาณรัฐในการช่วยประชาชน ถ้าโครงการจำนำข้าวขาดทุนเพราะช่วยเกษตรกรก็เป็นเรื่องดี และไม่ขาดทุนจริงเพราะได้กำไรในการพัฒนาคุณภาพชีวิตเกษตรกร พวกนักวิชาการเสรีนิยมเหล่านี้ไม่เคยวิจารณ์การใช้เงินของชาติในการซื้ออาวุธ เครื่องบิน รถถัง หรือเรือดำน้ำให้ทหารเลย

มันมีอีกเรื่องที่เราต้องพิจารณากัน ยิ่งลักษณ์และนักการเมืองพรรคเพื่อไทยดูเหมือนจะอยากเห็นประชาชนออกมาให้กำลังใจยิ่งลักษณ์ในจำนวนมาก

ทั้งๆ ที่ผมไม่ได้รักยิ่งลักษณ์หรือทักษิณ และทั้งๆ ที่พวกนี้ไม่เคยสนใจประเด็น 112 หรือนักโทษการเมืองจำนวนมากที่มีอยู่ และพร้อมจะนิรโทษกรรมตนเองกับพวกมือเปื้อนเลือด โดยไม่สนใจที่จะนิรโทษกรรมนักโทษการเมือง 112 และยกเลิกกฏหมายเถื่อน 112 แต่อย่างใด แต่ผมเสนอว่าเราควรจะยินดีกับการระดมมวลชนเพื่อสนับสนุนยิ่งลักษณ์ ถ้ามันเกิดขึ้นจริง เพราะมันอาจปลุกกระแสที่พัฒนาไปสู่การล้มเผด็จการได้ และนักประชาธิปไตยหรือนักสังคมนิยมควรเป็นส่วนหนึ่งของกระแสมวลชนแบบนี้… ถ้ามันเกิดจริง…และมันไม่มีหลักประกันว่าจะเกิด แต่เราควรช่วยให้มันเกิดโดยไม่ต้องไปอวยตระกูลชินวัตร

บ่อยครั้งการต่อสู้จะเกิดขึ้นในบริบทที่เราไม่ได้เลือก การนิ่งเฉยเพราะกระแสที่เกิดไม่บริสุทธ์พอ เช่นเพราะเต็มไปด้วยคนที่รักยิ่งลักษณ์ เป็นความผิดพลาดทางการเมืองและเป็นการเล่นพรรคเล่นพวกแบบคับแคบ

เราควรเป็นส่วนหนึ่งของกระแสมวลชนที่ไม่พอใจกับพฤติกรรมของเผด็จการต่อยิ่งลักษณ์ เพราะมันเป็นโอกาสทองที่เราจะเสนอว่ากระแสนี้ควรจะไปไกลกว่าแค่การปกป้องยิ่งลักษณ์ คือพัฒนาไปสู่การล้มทหารเผด็จการ การปล่อยนักโทษการเมืองทุกคน และการยกเลิก 112 เป็นต้น ถ้าเรางอมืองอเท้าหันหลังให้กระแส เราจะไม่สามารถเสนอสิ่งเหล่านี้ต่อมวลชนได้ และถ้าเราไม่จัดตั้งเป็นกลุ่มหรือพรรคการเมืองเสียงปัจเจกของเราจะน้อยนิดจนหายไปกับสายลมอีกด้วย

อ่านเพิ่มเรื่องเสรีนิยมกลไกตลาด http://bit.ly/2tWNJ3V